Meerdere generaties zijn opgegroeid met de meest uiteenlopende muziekstijlen in de 90’s. Toen de Top 40 en later ook de Mega Top 50 nog werden gebaseerd op verkoopcijfers van cd singles (ken je ze nog?!) kwamen de meest extreme tracks gewoon hoog in de hitlijst te staan. Een voordbeeld.
De top tien van de Top 40 in week 25 van 1995
Op De website van de Top 40 vinden we deze top 10 van 24 juni 1995. Let op de verschillende genres!
- Vangelis – Conquest of paradise (bijna klassiek te noemen)
- DJ Paul Elstak – Luv u more (happy hardcore)
- Michael Jackson – Screen (pop)
- Bryan Adams – Have you ever really loved a woman (pop)
- De Nachraove Sjeng aon de geng (volks)
- Bon Jovi – This ain’t a love song (rock)
- Whigfield – Think of you (eurodance)
- Bobby Brown – Two can play that game (r&B)
- Scatman John – Scatman – ski-ba-bop-ba-dop-bob (eurodance)
- La Bouche – Be my lover (eurodance)
Zoals je ziet gaat het alle kanten op, veel meer variatie als tegenwoordig. Van de meest Hollandse volksmuziek van De Nachraove tot de meest bizarre Schatman John die van zijn stotteren een plaat maakte, tot happy hardcore van DJ Paul Elstak naar een bewerking van een klassiek stuk door Vangelis. Michael Jackson, Bryan Adams, Bon Jovi en Bobby Brown zijn bijna vreemde eenden in de bijt omdat hun muziek meer gangbaar is in dit rijtje.
Hoe kan het dat je in de hitlijsten van tegenwoordig niet zulke extremen meer ziet qua genres?
Samenstellen van een hitlijst
Zoals het al even aangehaald werden in de 90’s de hitlijsten gebaseerd op de verkoop van cd singles. Daarvoor overigens ook al op vinyl singles! Dit was een graatmeter voor de populariteit van elke plaat en hoewel er hier en daar weleens gesjoemeld werd met posities in de hitlijsten gaan we er vanuit dat dit wel redelijk is overgenomen. Vooral als er een nieuwe plaat uit kwam van een al populaire artiest zoals bijvoorbeeld Michael Jackson rende in de eerste week de hele fanbase natuurlijk meteen naar de winkel en kocht de single. Zo’n plaatje kwam dan natuurlijk ‘met stip’ hoog binnen in de Top 40 en Mega Top 50.
Internet killed the cd
Maar toen kwam eind jaren 90 het internet op. Daarmee kwam ook Napster (ken je die nog!) en tal van andere diensten om (vooral) illegaal muziek te kunnen downloaden. De cd verkoop stortte in. En hoe moest nu nog een hitlijst worden samengesteld? Tegenwoordig zijn streams via Spotify en YouTube daarvoor enigszins maatgevend geworden, maar die bestonden nog niet. De hitlijsten werden daarom in stappen steeds meer gebaseerd op “airplay”. Met airplay wordt bedoeld het afspelen op de radio. Deze cijfers werden al bijgehouden, omdat de radiozender de auteurs van de tracks moeten betalen en dus was dit dé manier om de populariteit van de muziek in een hitlijst te vormen.
Het gevolg: no more Sjeng aon de geng
Gevolg is dat de extremen bijna niet meer voorkomen in de hitlijst. “Sjeng aon de geng” en ook de Happy hardcore van DJ Paul Elstak werden namelijk, ook in 1995, al bijna niet gedraaid op de radio. Soms alleen eens per week. Met de uitzending van de hitlijst! De rollen zijn nu dus eigenlijk omgedraaid. In plaats van dat de radio draait van populair is, is populair wat de radio draait. Toch komt hier wel al weer een kentering in. Muziekstreams op Spotify en ook social media aandacht worden inmiddels ook meegeteld in de samenstelling dus de stem van het volk komt wel weer enigszins terug in de samenstelling van de lijsten. Maar de extremen van de 90’s zijn echt voorbij. Best jammer toch!
